off-szosa

Zdrada! Cóż poradzić. Trzeba było się dzisiaj przeprosić z błotnym rowerem i jechać przed siebie, wypocić ostatnie dni niejeżdżenia, składania kuchni i po prostu wszystkiego tego, co jest normą. Wycieczka bez planu. Jedyny pomysł był taki, żeby przekręcić trochę nogi. Oczywiście plan na dzisiaj zakładał, że jedziemy z Adamem na zachód od Wrocławia, ale plany swoje, a meteorologia swoje. Więc skoro miało być mokro, to wolę na całego. Właśnie pralka skończyła prać ciuchy. Kurtkę po raz trzeci i chyba już jest w miarę doprana. Odwiedziłem te miejsca, których dawno nie widziałem, bo nie chciałem katować się dojazdem do nich na szosie. Bez pośpiechu, pokręcić się trochę, pomyszkować, a ze wsi do wsi jechać na azymut, czyli na kościelne wieże.

Pierwszym punktem były Lipki.

Potem, za Psarami (które też warto zwiedzić, wszystko macie w linku) pojechałem na Małujowice, które leżą przy mojej ulubionej DK 39. Jakoś nigdy wcześnie nie zahaczyłem o tę historyczną miejscowość. A jest tu rzeźnia. A przez nią na polach częstym widokiem są ludzie z wykrywaczami metali.

No i kościół, który na tle innych zabytków architektury sakralnej jest wyjątkowy. Absolutnie warto zobaczyć. We wsi trochę barokowych zabudowań, zresztą podobnie w Łukowicach Brzeskich (ale na wiki nie piszą o stojących przy drodze 401 ruinach wiatraka holenderskiego) i Owczarach. Jest na co popatrzeć. Spis zabytków znajdziecie w linkach, nie ma sensu przeklepywać tego samego. 

Link 1. Link 2.

Nieczynny i w sumie zabytkowy zjazd z autostrady. Praktycznie każda droga przecinająca się z autostradą miała możliwość wjazdu/zjazdu na nią / z niej. Przed modernizacją w połowie lat 90. ub. w. w takiej Oleśnicy Małej były dwa motele. Teraz zjazdy te, ślepe, pełnią funkcję wysypiska śmieci lub spotkań na różnym szczeblu - oczywiście zaświadczają o nich (tych szczeblach) pozostawione śmieci - puszki po piwie, folie po czipsach, filtry po papierosach i prezerwatywy.

Ostatnia część przeprawy z Niemila do Drzemlikowic prowadzi fragmentem Via Regia. Potem już asfalt do samej Oławy. 

Nawet trochę chyba się stęskniłem za błotem, za syczeniem amortyzatorów i piszczeniem tarczowych hamulców. Szybko jakoś nie było, lekko też nie, ale banan na gębie był, a to chyba najważniejsze. Fajnie by było taką trasę przejechać na rowerze do cyklokrosu i zacząłem robić wstępne rozpoznanie, żeby taki rower sprawić w ramach recenzji. Ostatecznie dzisiaj w sumie miałem ze 40 metrów przewyższenia, czyli tyle ile wynosi suma wszystkich podjazdów w królestwie cyklokrosu - Belgii ;)